Happy mental

facts: 44%
logic and smart reasoning: 33%
weirdness: 65%


This means you're: Happy Mental

De eerste keer dat ik deze test geprobeerd heb was ik fried toast en duidelijk logisch denkend... Maar nu ben ik bijna 'the weirdest'. 99% weirdest! 83% meeste kennis en *hm* 31% waren minder logisch dan ik...

Communiceren met tags

festonsteek, doctorandus pe, wereldwijde weide insecten knutselen, leesonderwijs vroeger, www droomen woorden boek
puzzel voor slimme mensen, tag:"hive", toekomst leesonderwijs,

wat is een festonsteek?

kinderuniversiteit 2007, leerlingenvakbond Laks, mijn leerstijl,
grensovertredend gedrag, kohlberg, wegwijs in andere cul
schrijfoefening recept, slimmerikken,

wat is de festonsteek?

ik en mijn foute generalisatie

Ik las mijn wegwijs van eergisteren terug en merk hoe ik in de valkuil van foute generalisatie ben gevallen. Een aantal kinderen in ons dorp zijn al een tijdje eieren aan het gooien.
Maar dan tegen de voorgevels van minderheden en oude alleenstaande dames en wie nog meer in de weg staan. Dit roept bij mij sterke afkeuring op.
Ook deze kinderen doen mee aan acties weet ik.
Je kunt niet iedereen en ieder motief over een kam scheren.
En toch moet ik denken aan elend und furcht im dritten reich van B. Brecht.
Vandaar mijn stellig betoog in de vorige post, sorry. Ik wil graag de boel bij elkaar houden, snap je?

LAKS als de tovernaarsleerling

L.A.K.S. is de leerlingenvakbond die heeft opgeroepen tot een staking, wat vervolgens uit de hand liep. Het lijkt een beetje op het verhaal van de tovenaarsleerling, hij denkt dat hij zonder meester ook wel kan spelen met water. Vervolgens stroomt het water en heeft de leerling geen beheersing meer over het geheel. Het loopt uit de hand.

Vrijheid is een belangrijk goed in onze maatschappij, we willen dit goed niet wegsmijten met het badwater. Maar bij vrijheid, hoort verantwoordelijkheid en grenzen.

En blijkbaar is ergens iets mis gegaan met deze verantwoordlijkheid en met het respect voor grenzen.
De jongeren voelen zich niet gehinderd om spullen van anderen kapot te maken. Veel ouders zie ik reageren van: als dit mijn kind is, dan treed ik op. Deze ouders bieden hun kinderen grenzen. En dat is goed.

Mijn huis is soms een grote rommel, toch bied ik mijn kinderen grenzen. Ze mogen anderen al vanaf de dag dat ze geboren zijn geen pijn doen, ze moeten rechtvaardigheid oefenen. Dit gaat niet altijd vanzelf. Verder laat ik ze vrij in creativiteit en leren, maar niet in de openbare ruimte. Daar werk ik op afspraak, want daar mag je geen overlast veroorzaken.

Mijn prioriteit is het gedrag en de ontwikkeling van mijn kinderen, niet mijn huis. Ik bepleit het met warm maar streng bieden van grenzen.
Ik wil methode 1 van Gordon als er sprake is van grensovertredend gedrag bij kinderen onder de aandacht brengen. Methode 1 is ouderlijk gezag. Als een kind de straat op wil rennen voor een auto en de enige manier om het te weerhouden is een tik, dan geef je die. Alle verboden ten spijt. Daarna kun je gaan praten om herhaling te voorkomen.
Maar de meeste kinderen leren niet door één ervaring of één keer herhalen.
Ook een fout die ik gemaakt heb is denken dat iedereen leert door te praten. Dit is niet zo. Een heleboel jongeren leren door na te doen of te ervaren.

Toch denk ik juist doordat er zo'n massaal effect is aan de rol van de media. Heeft de media aanleiding gegeven tot dit gedrag door bepaald gedrag goed te keuren? Kinderen kijken en luisteren naar de media en gaan ernaar handelen.

Ouders, opvoeders, media en kinderen, neem je verantwoordelijkheid.

Olifantenkunst

Denken olifanten? En hoe komen we erachter. En zijn er verschillen tussen olifanten net zoals bij mensen? Zijn het kwalitatieve verschillen: in smaak?
Als je kijkt naar schilderijen gemaakt door olifanten valt op hoe ver ze kunnen komen door te leren. Ik herinner mij de discussie met de biologie moeder, die vond dat er maar een kleine cortex is bij schapen en dat dit het denken bijzonder beperkt. "het is allemaal reflex.", "nee, het is beslissen, heel traag." Een best wel grappige discussie tussen een psy mama en een bio mama. De volgende stap is te kijken of schapen heel traag kunnen leren optellen. Maar hoe onderzoek je dit?

Ondersteboven presteren

De onderwijsraad heeft er zelfs een discussieforum over geopend waarop wie wil kan reageren op het onderwerp: onderpresteren. Al snel valt op, als je de reacties leest, dat er veel frustratie is omtrent het onderwerp. Frustraties bij ouders, frustraties bij leraren en frustraties bij docenten. Onderpresteren levert frustratie op, want er komt niet uit wat erin zit, maar dan vooral bij de leerling.
We weten dat frustratie kan leiden tot agressie. Agressie zoals we de afgelopen jaren hebben gezien op scholen: geen licht onderwerp.
Op de site aandacht voor onderpresteren is bijvoorbeeld een mogelijke handelwijze beschreven. Onderpresteren komt voor bij kinderen die onderschat worden. bijvoorbeeld bij meertalige kinderen of (hoog)begaafde kinderen. De kenmerken van hoog(begaafde) onderpresteerders vindt u op de site van het SLO.
Het kan een heel goed idee zijn om een expert in te schakelen. Wacht niet te lang.

kronkelpad met spannende draden

Als er zoiets bestaat als een weg die je bewandelt, dan is er ook zoiets als de verrassing onderweg. Je loopt op het pad en het was heel gezellig, want je kwam onderweg Sergio tegen die zijn boek net heeft afgeschreven en je loopt dus een stukje met elkaar, waarna je even langsgaat bij -of je neemt je voor langs te gaan bij- Linda, want je hebt het voornemen jouw idee aan haar kritiek te onderwerpen en je wilt ook nog even kijken of Rosalinde iets leuks geschreven heeft en dan blijkt er onderweg dat je opeens denkt aan jouw eigen boek, dat op de plank ligt bij de uitgever, nu alweer een jaar geleden. Je bezoekt een site, op zoek naar de naam van de uitgever en...
de naam is van de site verdwenen. Om een lang verhaal kort te maken, mijn boek staat nu als eerste op de stapel.

externe attributie op het brein

Wie wil zien hoe onze denkmachine werkt kan terecht tot in januari op de breintentoonstelling in Leiden. Wie hier al langer meeleest weet dat mijn standpunt is dat de mens de machine dirigeert en niet andersom. Het brein beperkt echter wel de mogelijkheden die we als dirigent hebben. Als we niet snel meer kunnen gaan, omdat het brein veroudert, beperkt dit ons in ons handelen. Maar om dit als oorzaak van ons handelen te nemen zou zoiets zijn als zeggen dat de auto een ongeluk veroorzaakt heeft. Nou nee.

Gewoon goed onderwijs

Gisteren heb ik een goed gesprek gehad met de mentor van mijn dochter. Een gesprek zoals ik zou wensen dat ze voor eenieder zou gaan. Goed naar elkaar luisteren en meedenken met elkaar.
Wat ben ik blij met dit goede gevoel.

Opgelucht over standpunt hoogleraren

Mijn opa wilde niet sterven. Hij kon niet praten, maar hij kneep mijn hand en schreef heel trillerig op papier. Hij wilde wachten op zijn oudste zoon. En dit lukte. Sterven kun je blijkbaar voor een deel onder eigen regie doen. Het tijdstip kun je zelf enigszins bepalen.

Opgelucht ben ik dat 80 hoogleraren statistiek zich uitspreken over Lucia de B. die vastzit op een interpretatie van statistiek die een statisticus niet zal doen. Het komt zo nu en dan voor dat er afwijkingen zijn van de gemiddelde.

Neem een zak met 200 rode en blauwe knikkers, evenveel van beide. Meng ze goed. Trek er dan willekeurig 10 uit. Wat je ziet is dat je bij iedere trekking ongeveer de helft blauw en de helft rood trekt. Maar soms trek je vooral blauwe. En soms is er minder blauw dan rood. Je kunt dus op grond van de statistiek verwachten dat er soms meer mensen dood gaan bij die ene verpleegkundige.