Geen zin
komt op papier
verlies van zinnen
bezinning
introspectie
Tuesday, January 29, 2008
Sunday, January 27, 2008
mooviemaker
De stukken met delen van filmscènes worden door de kinderen en ouders met plezier op het kleine whiteboard geschikt. Gedichten met bizarre zinnen ontstaan. Wat moet het moeilijk zijn hiermee een script te schrijven, wel is het een goede taaloefening voor Engels.
Monday, January 21, 2008
wegwijs voor blogschrijvers
Wegwijs voor blogschrijvers, eventjes dan, ik sta op het punt naar mijn artikel over blogschrijven te kunnen verwijzen. Nog even geduld en de weg die ik u nu ga wijzen is geopend. Ondertussen wijs ik u naar een blog van een schrijfster die ook redactiebekwaam is.
Zelfs voor blogschrijvers die al een en ander weten, denk ik dat mijn artikel de moeite waard is van het lezen.
Zelfs voor blogschrijvers die al een en ander weten, denk ik dat mijn artikel de moeite waard is van het lezen.
Saturday, January 19, 2008
na ziekte komt herstel
Sinds een paar weken ben ik minder in staat om deze blog bij te houden. Ik werd in korte tijd erg verward. Ik ben ouder van een druk gezin en het laatste jaar heb ik nogal wat meegemaakt. Dat moest op gegeven moment leiden tot een pas op de plaats. De rol van ziekte is wellicht herstel en rust, het opnieuw schudden van de kaarten en het herzien van activiteiten. Ik miste mijn blog, maar voelde mij niet in staat om er op te schrijven. Heel langzaam merk ik dat mijn gedachten weer doen wat ik van ze gewend ben en dat mijn concentratie weer terugkomt.
Ondertussen wordt het ook weer tijd, want er zijn een aantal dingen op stapel die ik niet zou willen missen. Een boek dat ik sta te popelen te lezen, een manifest dat ik zeer graag zal medeschrijven, een manuscript dat ik alweer ga opsturen, ditmaal zekerder omdat de laatste uitgever het goed genoeg acht om op te sturen naar niet minder dan Lemniscaat.
Ik dacht in eerste instantie aan Lemniscaat, maar schroomde omdat ik als pas begonnen auteur opzie naar zo'n grote uitgeversnaam. Daarom dacht ik aan een andere uitgever, in Belgie, ver weg, zodat als ik zou afgaan, het mij minder hard zou vallen.
Ik merk dat ik mij stukken beter voel, het schrijven valt mij alweer minder zwaar.
Ook wat betreft mijn kinderen en gezin wordt het een spannend jaar. Ik ben benieuwd naar wat er ontspruit.
Ondertussen wordt het ook weer tijd, want er zijn een aantal dingen op stapel die ik niet zou willen missen. Een boek dat ik sta te popelen te lezen, een manifest dat ik zeer graag zal medeschrijven, een manuscript dat ik alweer ga opsturen, ditmaal zekerder omdat de laatste uitgever het goed genoeg acht om op te sturen naar niet minder dan Lemniscaat.
Ik dacht in eerste instantie aan Lemniscaat, maar schroomde omdat ik als pas begonnen auteur opzie naar zo'n grote uitgeversnaam. Daarom dacht ik aan een andere uitgever, in Belgie, ver weg, zodat als ik zou afgaan, het mij minder hard zou vallen.
Ik merk dat ik mij stukken beter voel, het schrijven valt mij alweer minder zwaar.
Ook wat betreft mijn kinderen en gezin wordt het een spannend jaar. Ik ben benieuwd naar wat er ontspruit.
Wednesday, January 16, 2008
onmogelijke desoriëntatie
De wegwijs stond langs de kant van de weg, enigzins verward. Hij had zijn kaart kwijtgespeeld, door een speling van het lot. Met een omgekeerde kompas en een gedesoriënteerde navigator, wat volgens de spelregels niet mogelijk was, kon hij zijn positie niet meer bepalen. De enige oriëntatie die hem overbleef was het op- en neergaan van de zon, de richting van de wind en zijn oeroude instinct. Dat laatste gaf de doorslag. Een instinct, als het in het DNA ligt opgeslagen, zit doorheen ieder kleinste onderdeel van het lichaam opgeslagen. Desoriëntatie, is dat echt wel mogelijk?
Subscribe to:
Posts (Atom)