Lezen & lezen

Wat te lezen op vakantie? Iets ter ontspanning voor vrouwen? Of een prettige blog over onderwijs? En wat als een schrijver een Wetenschapper ontmoet... Wat zou ervan kunnen komen?

schrijven voor google

Schrijven voor google kun je voor geld leren, maar je kunt ook op zoek gaan naar tips op internet - dat is een optie als je schrijver bent en niet veel verdient aan schrijven. Een paar tips vind je in dit artikel, ook de reden waarom schrijven voor google wordt aangeleerd.
Ik zou zeggen, leer het en vergeet het. Want wij willen wel gevonden worden, maar onze inhoud is ons eveneens lief. En onze lezers zijn het liefst.

De Dokwerker

Hij staat met zijn polsen naar ons toe, zijn lijf staat voor de duitsers. Hij staat voor ons kin opgeheven op het Jonas Daniel Meijerplein. Niet bang en niet verslagen, hij kan de hele wereld dragen, meer dan een president.

wij horen er niet bij

Er is een nieuwe website voor wie zich er niet bij vindt horen. Volgens de oprichtster van de site, heeft de meerderheid het gevoel er niet bij te horen. Inderdaad, maar hoeveel je er niet bijhoort is volgens mij verschillend voor iedereen. Als je een andere cultuur hebt, andere opleiding, andere geschiedenis, ander verhaal, kortom, je hebt heel veel anders, dan is het moeilijk om herkenning te vinden bij anderen, behalve op onderdelen, dan. Ik denk dat het veel uitmaakt.

organize tegen eetstoornis: houten puzzels

Ik postte dat snel denken gezond is evenals puzzelen en Shakespeare lezen. Het boek over het Shakespeare effect zou ik nog moeten lezen, sterker nog, ik zou het nog moeten bestellen, als het al uit is. Een ander gezond idee is om de kinderen een houten hersenkraker te geven voor het eten. Waarom voor het eten? Omdat het gezellig aan tafel zitten voor het eten voorkomt dat meisjes later eetstoornissen ontwikkelen. Omdat het multitasken is, spaar je nog tijd en moeite uit ook. Bovendien is het goed voedsel voor het brein, dus wat wil een ouder nog meer... Wees erop voorbereid dat een kind dat alles al heeft hier in het nadeel is. Het zal verveeld en snel zeggen, dat het niks is, zo'n puzzel. Dit is dan weer een uitdaging voor de ouder om dit probleem te omzeilen. Hoe leer je een kind iets moeilijkers te proberen?

veel bezoekers min één

Even wat zelfspot.
Wie meer bezoekers wil trekken naar zijn blog is gek. Zo dat is eruit. PFFF... (toen ik kort na mijn bevalling begon te puffen op ouderforums, was ik de eerste die dit durfde, omdat ik niet geremd word door het niet genoten taalonderwijs, voor wie mij nog volgen kan) Bezoekers trekken is niet zo handig als je denken zou. Wat je zou willen is dat alleen die bezoekers langskomen, die aardig, cool en wat al niet meer zijn, en niet de ongewenste (begint met S en eindigt met M). Dit zijn nu juist de eersten die op blogs en sites afkomen met veel bezoekers. Daarom is mijn doel niet veel bezoekers te trekken, maar (veel bezoekers min één) te trekken. Nee... Niet U... U bedoel ik echt niet met die één...
Weet je wat, uh, hier heb je een leuke site om je rekenvermogens op te vijzelen. Enne, wil je alsjeblieft eens een commentaar achterlaten, zou ik echt heel leuk vinden...

Tag je blogtopic.

del.icio.us tags is een manier om meer blogbezoek te trekken die naar mijn verwachting binnenkort veel aan betekenis zal winnen. De reden hiervan is dat de blogger zelf de tags invoert. Het gebruik van tags per post is een nog betere strategie, omdat het gaat lijken op google. Een ander voordeel van del.icio.us is dat degene die zijn favoriet heeft toegevoegd deze kan voorzien van commentaar. Meer informatie om beter te kiezen: lezen of niet.
Een snelle manier om te zoeken is het niet, maar het levert wel in korte tijd veel blogs en sites op. En dat is weer wel tijdbesparend. Dan moeten er wel veel blogtopics getagd worden, natuurlijk.

De weg naar meer bezoekers

Hoe trek je meer bezoekers naar een blog? Dat is een vraag die je veel ziet in blogs. Het eerste wat ik mij afvraag is of ik wel zoveel bezoekers wil. De eerste lijst waar ik op terecht kwam bleek er een met onprettige inhoud. Ik schreef mijzelf daar uit en reflecteerde. Wat wil ik met mijn blog? Ik wil mijn gedachten kwijt, ik ben nogal divergent en het uiten is de beste manier om rust in de bovenkamer te vinden. Ik wil ook graag gelezen worden en reacties lees ik ook graag. Het valt mij op dat ik meer reacties krijg op mijn Amerikaanse blog, dat is misschien een cultureel verschijnsel, of gewoon omdat er een grotere schaal is en je sneller door iemand gelezen wordt waar je een snaar bij raakt.
Mijn intentie is niet om mooi te schrijven, maar om gedachten te prikkelen. Misschien om in het superego te knoeien zoals je met een homp klei iets maakt. De creativiteit die zo weinig wordt aangesproken wakker te maken en daarmee het welbevinden te vergroten, zoiets dergelijks.
Zonder duidelijk de lijn te bewaken, heb ik toch aangegeven, dat meer bezoekers aantrekken, iets te maken heeft met de motivatie van de blogger. Die is onlosmakelijk verbonden met zijn identiteit, zijn stiel, wat hij toevoegt door te schrijven. De manier van denken is daar een onderdeel van. Is de blogger voorspelbaar, reproductief van stijl, of creatief? Persoonlijkheid bekennen is een belangrijk onderdeel van het binden van lezers, denk ik.
Meer bezoekers trekken is vooral belangrijk als je weet wat jouw doel is.
Als ik meer bezoekers zou willen, is het om te proberen of ik zonder les of programma's meer bezoekers trekken kan, gewoon enkel en alleen door middel van inhoud.
Ik kan nu al zeggen dat er drie wegen zijn die eruit springen, als het gaat om meer bezoekers naar een blog met inhoud te trekken: een forum waar je zelf met plezier aan deelneemt, google search, del.icio.us tags. Het bezoeken van blogs met ongeveer dezelfde onderwerpen is ook een goede manier, zo ook het naar elkaar linken. Dit is een wat langzamere manier, maar omdat je net iets anders met hetzelfde onderwerp bezig bent, inspireer je elkaar en lees je elkaar op een trouwe manier, wat ook weer merkbaar is in meer lezers. Je bouwt in feite aan een netwerk en prijst elkaars beste bijdragen aan.

doorloopt u het web kriskras of geordend?

Gisteren op mijn engelse blog dacht ik na over de spin. De spin die een ander web maakt als hij teveel koffie drinkt. Een web dat meer van de hak op de tak gemaakt lijkt te zijn. De volgorde van handelen lijkt te ontbreken. Dus niet eerst een raamwerk volgens patroon, maar kriskras lijnen door elkaar. Misschien wordt de spin creatiever? Maar dan wordt de spin ook creatiever na vergiftiging met chloorderivaten. Misschien word je creatiever door een onvermogen om geordend te denken. Je leert je aan te passen. Bij een heel slim kind dat ik ken is het anders. Als hij in het diepe gegooid wordt (letterlijk), vindt hij het niet fijn. Hij bedenkt liever van tevoren wat hij doen zal. Misschien is hij slimmer geworden door zijn moeizame geboorte, maar waarschijnlijk is het nu dat hij beter werkt als hij mag plannen en niet als hij moet aanpassen.

Kohlberg al vroeg in de klas

Is het vreemd dat er niet wordt gekeken naar waar een kind zich bevindt in termen van de morele ontwikkeling van Kohlberg? Dat zou in een schoolklas een eenvoudige manier zijn om kinderen die moreel al wat verder zijn te ontdekken. De kinderen die al wat verder zijn hiermee, zouden dan - ondersteund door de leerkrachten - de morele leiding op zich kunnen nemen in de klas. Zodat niet de wet van de sterkste gaat gelden, zoals nu vaak inherent is aan een schoolsysteem waarin in woord iedereen gelijk is, maar feitelijk de spierballen en andere ongewenste gedragingen de boventoon voeren. Je ziet bij deskundige leerkrachten, dat dit niet zo gaat. Zij voelen aan of weten welk gedrag een goed voorbeeld is en welk gedrag aangepakt moet worden. Sommige leerkrachten kunnen zelfs beredeneren wat ze doen. Zouden er nog hogere stadia zijn, dan de stadia van Kohlberg?

informatie en de festonsteek

Zijn er maar twee manieren om informatie te verwerken? Sequentieel of associatief? Of zijn er ook andere manieren denkbaar? Zigzaggend, festonsteek, verdrietig, zoals in een fruitschaal, soep, naar smaak? Of zijn al deze opgebouwd door de vorige twee?
Volgens Pouget verwerken wij informatie door middel van Bayesiaanse variabiliteit. De ruis die onze hersens produceren zijn door middel van de bayesiaanse wiskunde te analyseren. Dit betekent dat er enige regelmaat in zit, en dat het niet zomaar wat chaos is, dat afvuren van de neuronen. Wat dit betekent zal wel verschillend worden opgevat door de verschillende groepen. Ik hou het er zelf op dat het geluid van een motor niet is wat de auto bestuurt. Ook al resoneert het nog zo ritmisch, de machine is niet degene die beslist waar de auto u weer eens naartoe rijdt.
Maar of de hersens ons besturen in plaats van andersom... Een kwestie van oorzaak en gevolg, of is het zigzaggend? Of toch zoals een festonsteek?