Prinselijk onderwijs

Als ik de koningin zou zijn en alle middelen tot mijn beschikking zou hebben om onderwijs in te richten, wat zou ik dan veranderen aan de school van mijn kinderen?

UH…

Zou ik gaan voor een school die zich helemaal plooit om de natuurlijke ontwikkeling van mijn kind of zou ik een school kiezen met een zwaar programma dat afgewerkt wordt zodat mijn kind niets aan basiskennis en vaardigheden mist om mee te draaien in de maatschappij?

Hmm.

Lastige keuze…

Tegenwicht aan eenvoud

"Sinds de opkomst van de elektronische media, zoals televisie en internet, is het klassieke begrip kind aan het verdwijnen. Kinderen werden in de Middeleeuwen als kleine volwassenen beschouwd, en die tijd keert terug. " zegt professor Willem Koops in Trouw.

18 april pleit hij tijdens zijn oratie als universiteitshoogleraar te Utrecht voor een nieuwe, realistische omgang met de kinderen van deze moderne wereld. Hij constateert dat opvoeden verandert. Ouders van nu kunnen beschikken over Wetenschappelijke kennis over gedrag en hoe je het beste gedrag beinvloedt om anders op te voeden. Maar eerst raadt Koops aan uit te gaan van wat je wilt bereiken. Hij nodigt Wetenschappers aan mee te denken hierover. Welke samenleving willen we voor de kinderen en hoe werken we naar ons doel. "Leer kinderen heel jong vergaderen, ter voorbereiding op het democratisch burgerschap. Vergaderen is een proces, waarin je leert op je beurt te wachten, te luisteren naar andermans argumenten. Je kunt zelfs leren dat vrijheid van meningsuiting nagenoeg onbegrensd is, maar wel in goed evenwicht met wederzijds respect moet blijven."

Dit is een vraag waar ik zelf ook al een tijdje mee rondloop als ouder en betrokkene bij de maatschappij.

Het stapsgewijs aanbieden van informatie strookt onvoldoende met de grote hoeveelheid kennis die kinderen al op een andere manier hebben opgedaan. Koops stelt voor het onderwijs opnieuw op te richten, hier kan ik mij goed in vinden.

Ik zie mijn kinderen heel graag colleges krijgen van academici die ze kritisch bronnen leren controleren en zorgvuldig bronnen te citeren. Ik zie het zitten dat ze wiskunde leren van een wiskundige, en taal van een taalexpert. Dat de stof op een hoog niveau wordt beheerst door de schoolmeester is voor mij een droom. Weg met de eindeloze herhalingen in vereenvoudigde taal, en vooral weg met de invulboeken. Veel maakwerk.

Ik zie ook al sommige kinderen anatomie leren op de basisschool. Of andere ingewikkelde topografieën waar je de tijd voor moet kunnen nemen om het echt goed te beheersen. Eindelijk voluit kunnen ontwikkelen… Je jeugd goed besteden aan het beheersen van domeinkennis en ermee mogen knoeien.

Koops was een van de initiatiefnemers van de nieuwe academische opleiding tot basisschoolleraar die volgend jaar in Utrecht start.

Ik ben benieuwd.

het gevoel van de docent

Plasterk en de onderwijsbond zijn het met elkaar eens geworden: het gaat meer lonen om in het onderwijs te werken en er komt meer autonomie voor de onderwijsgevende. Dat dit nog niet tot lof heeft geleid op de site van BON verbaast mij. Misschien dat goed nieuws zo onverwacht is dat het eerst moet wennen?
Misschien moet ik als ouder het voortouw nemen en mijn tevredenheid uitspreken.
Gefeliciteerd met het akkoord, moge het leiden tot onmiddelijke verbetering van het onderwijs, te beginnen met een gevoel van waardering.

Aan Gerard Brouwers

Vandaag las ik filosofische essays van Poincaré (een wiskundig filosoof die onder andere het standpunt verdedigt dat je wiskunde beoefent niet voor onmiddellijk nut: je zoekt iets uit vanuit belangstelling en later blijkt het pas ergens nuttig voor te zijn) en uw stuk over de zorgelijke ontwikkelingen van het gebruik van testen in de zorg. De overeenkomsten tussen de essays van Poincaré en uw betoog zijn treffend, beide meesterlijk gedacht en verwoord en tijdloos. Ik wil u ervoor bedanken. Ik ben een bezorgde moeder en medeoprichtster van ZON, voor zinvol onderwijs in Nederland. (Dat Nederland hoefde er van ons niet bij maar zon is zoals onderwijs zou kunnen zijn.) Ik ben gekant tegen standaardisering in het onderwijs. Ik zal graag onderwijsliefhebbend Nederland op uw betoog wijzen. Al een tijdje mijmerde ik over tests en toetsen, mijn onvrede erover. In het onderwijs worden tests wel eens ingezet niet ten behoeve van het kind, maar om het onderwijs niet te hoeven aanpassen aan het kind. Hierin past mijn ervaring dat de intern begeleider op school nu alleen maar meet welke fouten een kind maakt en niet meer werkt met het kind om de fouten te verbeteren. Ik las Feuerstein en Tzuriel over dynamisch testen (rekening houdend met trauma of bijvoorbeeld zoiets simpels als een handicap) en over mediatie. Ik wil graag uw artikel 'Instrumentele diagnostiek en het kind als machientje: een kritiek' aanraden omdat je na het lezen van uw artikel beter begrijpt waar je mis kunt gaan met kinderen en tests.

De dag hierna ging ik op mijn buik een spel doen met de kinderen in de kleuterklas van mijn zoon. Allemaal verschillende kinderen.

Jobklas, blended learning

Als anders leren niet op school kan, dan biedt jobklas wellicht een alternatief voor uitvallers. Wat ik zo op het eerste gezicht zie is een sfeer waarin de jongere als een jong volwassene wordt benaderd. De werkwijze is bovendien veel meer zoals in de huidige werksituatie met gebruik van moderne middelen.