Daar sta ik dan. Het ene bord zegt 'professoraat', het andere bord zegt 'goede scholen'. Een manier om te kiezen tussen twee alternatieven is de kop en munt methode. Als kop 'professoraat' is, dan is niet kop = munt: 'goede scholen'.
Zal ik een keer gooien of meer dan een keer? Dan kan ik de gemiddelde nemen. Maar wat als de munt niet zuiver is. Dan valt hij vaker op kop dan op munt of andersom.
Dan maar een lijst met voordelen en nadelen. Voordelen aan een kant, nadelen aan de andere. Dan zie je meteen waar het meeste staat. Maar wat als het aantal voordelen of nadelen er niet toe doet, maar dat sommige voordelen de doorslag geven? Of een nadeel?
Een gewicht toekennen dan maar. Weet je wat, ik kan ook de nadelen of voordelen een getal geven en een dodecaëder gebruiken.
Ach laat maar. Gewoon kiezen vanuit de intuïtie. Dat is een soort afgeleide van alle eerder opgedane ervaring, gedachten en gevoelens. Gewoon een weg kiezen.
En daar stond ik dan voor twee wegen. Hoe nou te kiezen. Ogen dicht. prik met de vinger. Daar. Waarom? uh, omdat daar een net iets groenere boom staat. Je kunt toch beter niet blijven staan, toch?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment