Thursday, May 31, 2007

intuïtief een huis zoeken

Hoe kies je een goed huis? op gevoel- of is dat eigelijk intuïtie, een soort combinatie van al je eerdere gevoelens en gedachten? Vrouwen zoals ik gebruiken gevoelens bij het denken. De gevoelens zijn een soort pregedachten die mij op het spoor brengen van een voor- of afkeur en op argumenten. Eerst voel ik sterk of zwak een positief of negatief gevoel. Dit zegt mij dat iets prettig of onprettig is. Vervolgens blijkt dit gewoon de resultante van een ordinaire rekenkundige vergelijking van gewogen factoren. De combinatie van al mijn eerdere kennis, gevoelens, voorkeuren en afkeuren en ervaringen.

Monday, May 14, 2007

tussendoortjes voor slimmerikken

Als een kind geen onderwijs op maat kan krijgen, om welke reden dan ook, is het slim een boek of iets achter de hand te houden, zodat een kind wel op het eigen niveau iets kan doen. Een soort doekje voor het bloeden.
Op verjaardagen geef ik zo ongeveer allerlei doekjes voor het bloeden. Daar bedoel ik mee: boeken en spellen die ze op school niet krijgen. Ik zou echter wensen dat ieder kind kreeg wat nodig is voor zijn of haar ontwikkeling. Daarom deel ik hier mijn lijstje:
misschien is een en ander ook via een bibliotheek of speelotheek verkrijgbaar.

Kinderuniversiteit uit Leuven
is een reeks boeken geworden inmiddels, en zoekend naar kinderuniversiteit kwam ik bij Tilburg terecht, waar de Universiteitsprofessoren over de vraag: "mag dat wel?" in allerlei vormen diep en wijs hebben nagedacht. Professoren in de stoel van opvoeder, daar moeten we nog even aan wennen, maar het is zo gek nog niet.
DNA voor kinderen is een hersenkraker voor slimmerikken.
Boeken van Toon Tellegen bevatten verhalen die geschreven zijn op een aangename humane manier. Het zijn verhalen over dieren waar de fijne omgang tussen mensen doorheen schijnt. Zijn het de gedetailleerde gevoelens die het zo prettig doen lezen ? of de vragen die de dieren zich stellen?
Ik zoek nog naar Waar was je Robert? van H. M. Enszenberger.
Abstracte spellen zijn voor iedereen moeilijk, al was ik teleurgesteld te merken dat een bepaald spel dat ik niet noemen zal niet moeilijk was voor mijn dochter. Ze is ietsje ouder...
Het weerwolvenspel kende ik al een tijdje, maar is nu lekker afgeprijsd en het is een spel dat het in groepen goed doet. Groepen zijn altijd anders, en dus is het spel ook altijd anders.
Tenslotte, houten puzzels kunnen moeilijk zijn. Kijk maar eens op deze site, dan zie je wat ik bedoel.

I love moeilijk.

Sunday, May 13, 2007

Vogeltrek Virtueel Vastleggen

Vogeltrek bijhouden lijkt mij een heerlijk en gezonde bezigheid. De hele dag buiten in de frisse lucht met een verrekijker kijkend naar de wolken. Een zonsverduistering heb je niet iedere dag. Hier zou je het goed kunnen doen: grutto's, futen en niet te vergeten rotganzen fourageren onderweg.
Waar is de verrekijker ook alweer?

de drentel van Woningwaarde naar EduGIS

Bent u opvoeder en vindt u het leuk om links met educatieve sites te verzamelen voor een regenachtige middag of bent u zelf nieuwsgierig of vindt u het leuk om anderen een plezier te doen met een leuke link? Deze is een link aangeraden door het kadaster (ik zocht naar huizenprijzen, geef ik toe), dus onderweg naar woningwaarde vond ik EduGIS - leerzaam over planning (ruimtelijk dan). En niet meer zeggen dat het kadaster saai is hoor, denk erom!
wat- mag ik niet streng zijn? lekker puh, ik doe het toch.

Saturday, May 12, 2007

ietsisme onderweg

Ik vond een boek onderweg en raapte het op. Het was een boek uit mijn ietsisme tijdperk. Ik heb zojuist van mijn man vernomen wat ietsisme is en daarom pas ik het toe. Impulsief? Wat is de betekenis ook alweer precies? Mijn kennis van woorden is beperkt, of niet? Hebben woorden wel een betekenis? Het boek in mijn hand gaat over droomduiding en bevat een lijst met woorden. Mijn dochter neemt het boek van mij en begint gemotiveerd de teksten in het Engels te lezen. Oei, als dit maar niet het begin is van haar ietsisme tijdperk.

Ietsisme onderweg

Daar lag een boek op mijn weg. Ik nam het in mijn hand en het was een boek dat ik ooit gekocht heb in mijn ietsisme tijdperk. Mijn man heeft mij zojuist uitgelegd wat ietsisme is en dus ben ik geneigd om het meteen toe te passen. Is dat nu wel of niet impulsief? Dan zou ik mij daar weer in verdiepen moeten. Mijn kennis van dat woord is oppervlakkig. Woorden zijn niet zo vol betekenis, of wel? Als ik een bord zie met een huis, dan betekent dat toch niet zoveel? of wel? Het boek behandelt de betekenis van onderwerpen in dromen. Een woordenlijst met de betekenis. Erg vaak staat dat de betekenis tegengesteld is aan wat je zou vermoeden. In een droom is gekleed gaan niet zo goed en naakt zijn is een bijzonder gunstig voorteken. Hebben woorden betekenis? Echt?

Tuesday, May 8, 2007

hoe scholen steeds het wiel uitvinden

Al een tijdlang erger ik mij maar ik was niet in staat het gevoel vast te pakken dat mij bekroop. Het was als wanneer je wandelt en je weet dat er iets is maar wat. Dat ding was dus boosheid, niet zomaar een boosheid, meestal zijn deze gevoelens best precies, als je er even bij stilstaat en het met koele afstand bekijkt. Daarom geef ik het ook wel tijd, want het is alsof het zich kenbaar maakt. Waar ik mij aan erger is dat school niet zozeer faalt, maar meer dat ze niet kan leren van de fouten die elders zijn gemaakt of de lessen die elders zijn geleerd. Alsof alle scholen gelijktijdig steeds dezelfde fouten maken ten koste van kinderen en koppig doorgaan. Niet omdat ze dit graag doen, maar meer omdat ze ook nog bergen met formulieren moeten invullen, het oud papier moeten inzamelen uit de buurt, feesten voorbereiden, en o ja er moet ook nog onderwijs worden gegeven. Het lijkt erop dat sociaal-emotionele activiteiten, lees gezelligheid - de core business van scholen is geworden. Steeds het wiel uitvinden en niet van elkaar leren is een beperking die Piaget anders benoemde in zijn al bijna honderd jaar geleden gestartte betoog voor onderwijs dat meer leert van onderzoek. Wie weet nu de weg?

Wednesday, May 2, 2007

taalcompartimenten

Schreef ik eerst makkelijker in het Engels, nu ik aan het verhuizen ben, schrijf ik liever in het Nederlands, terwijl ik met mijn Franse vader in het Frans overleg en vervolgens tolk voor mijn man of de winkeliers. Sommige dingen weet ik in het Frans, andere schieten te binnen in het Engels. Dat is raar? zegt u. Het doet mij denken aan het boek waar Ktismatics het over had, O, sorry ik bedoel John Erdman. Een boek waarin een van de personages een vrouw is die in gescheiden talen dacht. In compartimenten? hoe was het ook weer? In welke taal moet ik dat nu weer opzoeken? Kunt u zich voorstellen hoe het moet zijn als je drietalig bent of viertalig?