Tuesday, May 8, 2007
hoe scholen steeds het wiel uitvinden
Al een tijdlang erger ik mij maar ik was niet in staat het gevoel vast te pakken dat mij bekroop. Het was als wanneer je wandelt en je weet dat er iets is maar wat. Dat ding was dus boosheid, niet zomaar een boosheid, meestal zijn deze gevoelens best precies, als je er even bij stilstaat en het met koele afstand bekijkt. Daarom geef ik het ook wel tijd, want het is alsof het zich kenbaar maakt. Waar ik mij aan erger is dat school niet zozeer faalt, maar meer dat ze niet kan leren van de fouten die elders zijn gemaakt of de lessen die elders zijn geleerd. Alsof alle scholen gelijktijdig steeds dezelfde fouten maken ten koste van kinderen en koppig doorgaan. Niet omdat ze dit graag doen, maar meer omdat ze ook nog bergen met formulieren moeten invullen, het oud papier moeten inzamelen uit de buurt, feesten voorbereiden, en o ja er moet ook nog onderwijs worden gegeven. Het lijkt erop dat sociaal-emotionele activiteiten, lees gezelligheid - de core business van scholen is geworden. Steeds het wiel uitvinden en niet van elkaar leren is een beperking die Piaget anders benoemde in zijn al bijna honderd jaar geleden gestartte betoog voor onderwijs dat meer leert van onderzoek. Wie weet nu de weg?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Wie weet hoeveel ze opsteken van dat gezelligheidsgedoe?
Ik heb achteraf gezien vaak veel meer buiten school geleerd dan op school zelf. En het lijkt wel alsof leren niet geleidelijk gaat, maar in schokken. Als iemand me er eerder van had overtuigd dat leren leuk is en dat iedereen nieuwe dingen kan leren, had ik misschien wel meer geleerd.
Als je een kind die overtuiging (leren is leuk) kan meegeven, steekt hij/zij overal wel wat op, denk ik. Ik zou me in elk geval niet blind staren op de school.
Het probleem is alleen, dat niet ieder kind dezelfde dingen gezellig vindt, Rosalinde. Lees dit verhaal eens: http://www.newswithviews.com/Turtel/joel32.htm
wel in het Engels. Als je denkt dat het far out is, ik heb daadwerkelijk een IB-er voor mijn neus gehad die vond dat ik haar uitschold omdat ik haar zei wat ik echt vond (dus kritiek in nette taal). Dit verhaal benadert helaas de werkelijkheid, is mijn eigen ervaring, ook in Nederland.
Helaas trof ik een zeer zwakke school. Dat moet ik wel even benadrukken. Ik weet uit contacten met andere ouders dat er veel goede scholen zijn. Helaas wel grote verschillen in kwaliteit. Een tip voor het uitzoeken van scholen; kijk naar oudere kinderen in de omgeving die er fris uitzien en vraag waar ze op de basisschool hebben gezeten en welke school zij aanraden.
Post a Comment