Betekenis bestaat niet.

Soms kom je en passant iemand tegen die volgens een boekje leeft en onderwijst. Een soort michelingids voor management bijvoorbeeld. Alles wat niet waarneembaar is bestaat niet. Dus gevoel bestaat niet, want het is niet waarneembaar. Geloof bestaat ook niet, want het is eveneens niet iets dat je kunt zien, ruiken, proeven of door middel van een apparaat zichtbaar maken kunt. Oh, dan betekent betekenis ook niets. En de zinnen in dat boek betekenen dus ook niets.

geen tijd onderweg

Als je wandelt, is het handig er van tevoren tijd voor te nemen, een route uit te stippelen en je voor te bereiden. Dat is niet anders voor schrijven. Maar om nu alles van te voren uit te stippelen beperkt wel de mogelijkheden om onderweg iets mee te maken.
In plaats van de activiteiten vooraf bepalen en afwerken, kunnen creativelingen beter achteraf bijhouden wat ze doen met hun tijd en daarvan leren. Zo dacht David Seah en dat spreekt mij meer aan dan het vooraf tijdschrijven. Creatief zijn kan gevoeling zijn voor blokkades. Wat ik wil is dat de tijd zo min mogelijk interfereert. Tijdens de wandeling wil ik wandelen, en om mij heen kijken, niet op de klok.

tweetaligen minder snel dement

Schreef ik gisteren dat verhalen schrijven gezond is, vandaag las ik dat meertaligen verlaat aan dementie lijden. Zou het waar zijn? Wel opmerkelijk de positieve effecten van allerlei talige activiteiten. Zou het ook gelden voor doven en slechthorenden die al van vroeg af aan met twee talen werken? Zou het ook opgaan voor wiskundigen die in equaties denken? Of musici? Wat ben ik daar benieuwd naar.

Schrijf je fit

Verhalend schrijven is gezond, maar of het gezonder is dan gedichten schrijven? Het vergelijken van schrijvers van gedichten en schrijvers van verhalen lijkt mij een lastige zaak, immers, waarschijnlijk zijn er veel andere factoren die ervoor zorgen dat iemand een verhaal of een gedicht schrijft. Ik denk dan aan verschillen in persoonlijkheid, opleiding, achtergrond, ervaringen... Hoe weet je wat je vergelijkt?
Toch is de positieve invloed van verhalen schrijven op de gezondheid van de schrijvers iets dat mij bekend is vanuit therapieën. Het meemaken van traumatische ervaringen kun je beter wegschrijven dan dat het makkelijk is om iemand te vinden die alles aanhoort op het moment dat je er behoefte aan hebt. Toch zou ik hier meer over willen weten. Toch maar even schrijven naar James Kaufman of Janel Sexton om een titel van een artikel, of een boek? Ik weet nog wel een frans boek, daar kom ik nog wel eens op terug.

hulpdebat tussen Sinterklazen, deze kant

Volg de pijlen om naar het debat tussen Sinterklazen te gaan. U houdt niet van volksvermaak? Wie zegt dat het gaat om volksvermaak? O, u vindt dat wij die de weg wijzen de weg kwijt zijn? Dat ik beter maar kan ophouden met schrijven, want het gaat nergens over? Toch wel hoor, lees maar zelf.
Dan maar een eigen gedicht, niet helemaal goed, maar wat geeft dat. Ik ben aan het oefenen om minder perfectionistisch te zijn.

Tedere zee;
klimt tegen dijken,
omvat het woonzand,
beschut tegen kwaad,
spat tegen de boten,
op de oever en briest.
Terwijl landinwaard
De schapen schuilen
diep in het gras gebogen.

Tedere zee;
die eilanden laat lopen,
maar mensen omsluit,
en in zichzelf keert,

De waddenaars,
Zij eten de honing
van de zomer
en poollicht troost ze
als nachten
oneindige kou blazen.

Parentheses over normen en waarden

schrijfoefening
Waar zal ik mijn lezer, dus u, dit keer weer op wijzen. (Op wijzen, dat klinkt zo met dat vingertje, ik moet bekennen dat ik dat vingertje helemaal niet zo erg vind als anderen het vinden, ooo, nu haakt u af... Nee, blijf nog even. Ik wil het niet echt hebben over normen en waarden (of eigelijk wel, maar als ik dit hardop zeg gaan veel van mijn vrienden heel hard weglopen, dus ik laat het maar, net zoals ik het liet om iets te zeggen van het gedrag van mijn buurjongen (maar dit wilt u niet horen, want het ging met geheven vingertje (en de moeder is zo boos op mij geworden, omdat ik iets zei over het gedrag van haar kind, hoe ik het in mij hoofd haalde om haar kind aan te spreken op het pesten van mijn kind (maar dat wilt u niet horen, want dat gaat over normen en waarden))))) Helemaal nergens op, ik kijk wel lekker uit.
Irritant hè, die parentheses?

altruïstisch, de biologen

Een paar dagen geleden hebben twee onderzoekers (Huettel en Tankersley) een artikel gepubliceerd over hersenactiviteit tijdens een altruïstische activiteit. Terwijl ze verwachtten te vinden dat hersengebieden actief zouden zijn die in verband worden gebracht met het verwachten van een beloning, werd juist gevonden dat een ander hersengebied actief werd. Zijn altruïsten beschouwelijk? Of word je door te observeren meer altruïstisch? Of moet je op een bepaalde manier kunnen denken om altruïstisch te kunnen zijn?
Steun voor de morele ontwikkeling vanuit de biologie... Dat vind ik wel aardig van de biologen, best wel altruïstisch.

Helder schrijven

Schrijven is voor de meeste schrijvers het overdragen van informatie. Er is de kronkelweg waar alle aandacht gaat naar de weg, de wijze, de schoonheid en de ervaring, en er is de leerervaring en het verlichten. Ikzelf kies vooral voor de weg wijzen, informatie overdragen, terwijl de manier waarop voor mij een bijkomstigheid is, die aangenaam mag zijn, maar op de een of andere manier wil ik het denkvermogen kietelen, zoals ik ook doe met mijn kinderen.
Ik vond onderweg een cursus schrijven in het Engels. Deze cursus heeft als bedoeling paper schrijven te leren, maar er zijn bruikbare tips als je de kunst beheerst om de kennis over het ene in het andere vat te gieten, voor ieder genre. Het tipt aan de filosofie van taal en logica en er zijn wat goede opmerkingen over grammatica en een gestructureerde manier van schrijven.

waarom bloggen?

Lopend door de storm vroeg ik mij af wat de zin is van bloggen. Waarom zou je je stem opschrijven, beter dan hem opslaan in je intern geheugen. In je intern geheugen, komen gedachten boven dan wanneer ze naar boven komen. Het lijkt soms nergens op te slaan, tot je je bewust wordt, dat dat onbewuste helemaal niet zo wanordelijk is, maar het zichtbare deel is; bewust, van een complex aantal processen die bij denkers soms deels bewust geordend onophoudelijk plaatsvinden.
Genieten van denken is je niet altijd gegeven, maar in een storm is het heerlijk denken.

Zware storm wordt eerst nog erger

Het is dus een zeer zware storm geworden en het ergste komt nog tussen 9 en 9:30 uur. Er zijn drie slachtoffers overleven en al tientallen vrachtwagens omgevallen en het dak van het Centraal Station dreigde in te storten. In Utrecht is opvang geregeld voor het uitvallen van de treinen, in Amsterdam hoor ik daar niets over. Welke ruimte zou daar het meest geschikt zijn? Ik kan niet zo snel op iets komen.
De zwaarste getroffen plaats zal nu Harlingen zijn. Harlingen...
Er wordt aangeraden om thuis te blijven en niet naar buiten te gaan.

windkracht waarschuwing

windkracht 11 rond het spitsuur, met windstoten van 130 km per uur. Dit bracht mij ertoe de school te vragen of er gefietst gaat worden naar het zwembad. windkracht 11 is namelijk een zeer zware storm. De school wist het nog niet.
In het gevoel van velen is een zware storm nu altijd zwaarder dan het vorige jaren was, zo lijkt het. Terwijl ik mij nog de hevige stormen van eind jaren tachtig kan herrineren. Chaos met openbaar vervoer, mensen die zich aan de brugleuning vasthielden en nog weggeblazen werden. Ik was in Amsterdam in die tijd. Mensen wisten niet hoe ze thuis konden komen. Een echte noodsituatie. En het hield langere tijd aan, wel dagen. Zo erg als die dag heb ik het niet meer gezien.

dieet: niets doen

Afslanken? Doe vooral niets is mijn advies. Volg geen dieet, voel u niet schuldig, ga niet vreemd bewegen. Sterker nog, neem nog een aardappel of een schepje rijst erbij of twee tijdens het eten, dan heb je overdag minder trek tussendoor. Ga liever zorgen voor de oudere buurman, voor een hond, voor de kleinkinderen, dan slank je vanzelf af, zonder er een cent aan uit te geven. Ga geen wandeling maken en doe niet aan bergsport, daar word je op dit tijdstip van het jaar moe van. Ruim een plankje op en rust uit. Ruim een la op en...
voor wie schrijf ik dit eigelijk?
Het was een wegwijs voor schrijvers, niet een poging om zoveel mogelijk bezoekers te trekken naar mijn blog door in dezelfde topic dieet en hond te schrijven. Er zijn geen schrijvers die dieet houden, toch? toch? O waar moet ik de statistieken daarvoor nu vinden?
Daar kom ik op terug.

Tijd voor zelfreflectie

Een oude vriend, moge hij goed rusten, Psycholoog en adel, zei dat de paar weken na de jaarwisseling een tijd zijn van in jezelf keren en luciede dromen. Het is een tijd van diep denken. De donkerte buiten, de kou, het werkt allemaal mee om in jezelf te keren.
Jan, als je moeder wordt, verlies je jezelf. Je bent niet kind meer maar ouder. Voor altijd verantwoordelijk voor je kind, althans zo voelt het. Bij mijn eerste kind ervaarde ik dit als een soort sterven. Na een nacht of zo werd ik echter weer wakker en leefde weer. Ik was niet meer dezelfde. Ik was een andere ik, onzeker, vol innerlijke onrust, verloren. Ik was bang mijn kind te verliezen, bang voor de verantwoordelijkheid. Het begin van het loslaten ook. Sommigen noemen dit hergeboorte, ik noem het verlies en hervinden van identiteit.

lange link

De reflectieve schrijver zat achter zijn computer een verhaallijn uit te werken. In rust reflecteerde hij hoe hij de beelden in zijn hoofd zou vertalen naar woorden. Hij bekeek het oude schema aan de wand. Ineens zag hij het verband tussen de eerste en tweede onderdelen.

schema's voor schrijvers

Voor schrijvers die schrijven over bedrijven, is dit wellicht een handige site. Verschillende overzichten van bedrijfsvormen worden schematisch weergegeven en besproken incluis dynamiek. Misschien levert het bekijken van de schema's inspiratie op.

Zie daar een zappelin!

Vandaag ga ik eens lekker zweverig doen. Het kan echt niet voor een Wetenschappelijk ingesteld mens, maar het is soms heerlijk. Neem nu visualiseren: een Wetenschapper noemt dit gewoon dagdromen. Wij niet, visualiseren is iets veel beters. Het is ook geen piekeren, zoals Psychotherapeuten het problematiseren. Neen. Het is reizen door de lucht, zonder beperking, alleen die van je eigen beeldend vermogen en ideeënkracht. Ik heb er ook een heerlijk zweverige post bijgezocht, zodat u weet hoe het kan, en ik zal een wat zakelijker gebruik erbij geven. Het kan zijn dat u boos wordt als ik u deze weg op stuur. Zweverig of Bill Gates, er zit toch nog een hele wereld tussen? Ja, vast, maar die hebben het blijkbaar niet vaak over visualiseren. Misschien doen ze het ook niet. Architecten doen het wel.

dwalen over innerlijke kronkelpaden

Voor wie zich onderweg wil verdwalen in zijn hersenkronkels een wegwijsbord. Wie liever met een kaart werkt wil misschien dwalen met een kaart van de beleveniswereld. Als tactiel-visueel meer uw stijl is, dan vindt u dit misschien wel iets. En voor de natuurliefhebber is er dan altijd nog het kronkelbomenbos.

innerlijke turbulentie

Ik wist niet meer waar ik stond. Mijn innerlijk kompas leek op hol geslagen. Er waren er die zeiden dat dit de kans was om te leren, om een goede weg te vinden naar mijn interessegebied. Innerlijke turbulentie leidt tot verbetering in creatief denken. Wie hier meer over wil weten kan ook verschillende boeken lezen. Ik ken wel een aantal Engelse boeken met de bedoeling tips en truuks te geven om creatiever te denken. 'conceptual blockbusting' is een van mijn favoriete boeken. Niet voor niets, ik hou ook van puzzels oplossen. Het boek bevat puzzels en zeer creatieve oplossingen. Het is een boek over denken maar niet geschreven door een Psycholoog. Ik heb er een link naar een site over denkoefeningen bij gegeven. Het is geen moeilijk Engels, maar toch is het Engels... Als ik tezijnertijd iets vergelijkbaars in het Nederlands vind kom ik erop terug.

Houdt u ook van bibliotheken? Ik heb de weg gevonden naar deze
http://www.vti.be/en/bib_trefwoorden.asp?xvader=-1&Id=289
De bibliotheek van het Vlaams Theater Instituut. Daarin komen wel drie van mijn interessen samen, theater, boeken en kennis. Het kan niet misgaan. Ik zocht op een van mijn favorieten, Tsjechov. Was het mijn nieuwsgierigheid naar het zoeksysteem dat mij gebaarde een verkeerde spelling in te voeren? Het maakte niets uit. De juiste spelling wordt net zoals bij google aangeboden. Een klik daarop en je krijgt een lijst met boeken met toneelstukken, krantenknipsels van recensies en filmfragmenten.
Als je op 'theory' zoekt, vind je een lijst boeken bij Amazon verkrijgbaar met theatertheorie. Nu als je op zoek bent naar de handleiding van de mens, is dat niet een vreemde plaats om te beginnen of eindigen.

Theater

Theater vind ik een hele goede bestemming. Vooral als het ergens over gaat. Het gaat bij voorkeur over mijzelf. Over mijn zotheid als mens, over mijn onhandigheid, mijn gestuntel, mijn ergernissen, mijn mens zijn. Het zou het liefst mij een beetje optillen, mij een weg geven om boven mijzelf uit te stijgen. Inspiratie, om het heel simpel te zeggen.
Met toneelgroep 'Wederzijds' en toneelgroep 'het Volks operahuis' kun je je geen buil vallen. Ook al vind ik het woordje 'volk' persoonlijk een beetje eng. Gewoon de weg volgen zou ik zeggen. U komt echt goed terecht.

vervelend huishoudelijk werk, depressie, snel denken

Nu ik hier op dit drietalenpunt ben geraakt, wil ik een moment stilstaan bij mijzelf. Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik heb het nodig om regelmatig aandacht aan mijn innerlijk te besteden. Dat maakt mij een stuk prettiger in de omgang en het maakt de berg was minder moeilijk te bedwingen. Huishoudelijk werk is voor mij erg vervelend, temeer omdat ik niet goed zie en er dus langzaam over doe. Juist daarom is bewust iedere dag iets leren voor mij de manier om het vol te houden.
Ik las een artikel waarin een verband wordt beschreven tussen depressie en snel denken. Snel denken zou helpen tegen depressie. Nu zou ik in een bespreking van het onderzoek kunnen verzanden en heb besloten om dit zijpad niet te kiezen. Stel dat het waar is en snel denken verlicht depressie. Waarom remmen we kinderen dan af?