Gigerenzer intuïtie

Wie op donderdag 27 september a.s. in de buurt van Nijmegen is, kan overwegen daar een lezing van Gerd Gigerenzer over het belang van intuïtie te volgen. Aanleiding is het verschijnen van zijn boek: Van intuïtie naar inzicht - De intelligentie van het onbewuste.
Is intuïtie misschien echt de resultante van onze psychobiologische computerberekening zoals ik verzin? Jammer dat ik nog niet in de buurt woon. Lijkt mij leuk om dit met Rosalinde te bezoeken, zeker nu ze op een andere manier is gaan denken. Misschien kunnen we daar het mysterie van haar nieuwe denken ontrafelen. Wat jij, Rosalinde?

ik kan niets verzinnen

"Docent, ik kan niets van uw vak leren."
"Vertel?"
"Ik heb op de middelbare school precies geleerd wat ik weten moet. Rijtjes geleerd, teksten uit het hoofd geleerd. Bij u moet ik zelf iets schrijven. Dit kan ik niet."
"Straks in dit beroep moet je leiding gaan geven. Dan moet je het zelf kunnen verzinnen."
"Zo heb ik het op school niet geleerd."
Het is mogelijk (er is 1 geval X waarbij het geldt) onderwijs te volgen dat voorbereidend wetenschappelijk is door alleen maar te reproduceren.

about the necessity to understand scaffolding

vertaling van een succesvolle post op mijn Engelstalige blog uit maart.

Twee van mijn kinderen zijn mogelijk ziek of mogelijk gedemotiveerd om naar school te gaan of beide. Ik heb niet voor niets over onderpresteren gelezen. Veel onderwijsgevenden weten niet dat onderpresteren kan worden veroorzaakt door te gemakkelijke leermiddelen of lessen.
Zij weten niet hoe het mechanisme werkt of in hoeverre het kinderen en hun gezin treft. Op de basisschool zag ik welke leerkrachten het begrijpen door eenvoudigweg te kijken naar de cijfers van mijn kinderen. Je kan opvoeren dat cijfers alleen het lesgeven en niet het omgaan met onderpresteren weergeeft. Juist. Ik denk dat beide waar zijn. De succesvolle onderwijsgevende gaat beter met onderpresteren om en geeft betere antwoorden op moeilijke vragen in het leermateriaal. Het gaat weer over 'scaffolding'. Uit een artikel (eigen vertaling)
"De eerste taak bij mediatie is om oppervlakkig of superficieel leren te ontmoedigen. Kinderen zullen om pragmatische redenen geneigd zijn oppervlakkige strategieën te kiezen; om het zelf(beeld) te beschermen."
Nu terug naar mijn werkelijkheid. Ik hoop dat het de griep is... maar ik ben vrijwel zeker dat het niet zo is. Dit is waarom we overwegen te verhuizen naar een regio met betere 'scaffolding', na vijf jaar van blijven proberen.

Goed aangekomen

Als je na een zware reis eindelijk goed bent aangekomen...
Deze zin vind ik vreemd. Er zit iets vreemd aan het idee dat het einde van een reis bereikt is, omdat zolang je leeft 'het einde' niet zo finaal is. Het is slechts het einde van een hoofdstuk en niet van het geheel.
Zoiets als wanneer ik moeite heb met de berg was bedwingen en rommel in de huiskamer, ik niet verzucht dat ik wou dat de kinderen groot zijn, want ik vind het nu zo'n fijne tijd.
Perfectie is er pas helemaal aan het einde, zolang ik leef streef ik naar zo goed mogelijk met dat wat er is.
Na deze zware reis ben ik goed aangekomen. Ik stond erbij stil.
En nu iedereen geruststellen.

Leerstijlen is variabiliteit is kwaliteit

De uitzending over onderwijs van rondom tien ging niet door. De twee volgende posts over onderwijs houdt u nog tegoed.

Het schrijnende is, dat wat hier een kleine crisis is, in veel gebieden van de wereld oorzaak is;
Ik sprak met een Oegandese musicus over het onderwijs in zijn land. Zijn familie werkt erin. Een van de problemen is, dat het onderwijs sterk frontaal is en niet tegemoet komt aan de leerstijl van een deel van de leerlingen. Er wordt veel nadruk gelegd op het leren van talen en rekenen, terwijl we inmiddels weten dat het ontwikkelen en opdoen van praktische vaardigheden op ervaringsgebied juist een alternatief kan bieden voor een deel van de jeugd. Overigens geldt voor ieder kind dat het zoeken is naar het juiste evenwicht tussen denken en doen. De één vaart wel bij meer denken, de ander bij meer doen. Een Jenaplan school geeft veel ruimte aan beide, en nog veel meer, en dit dagelijks, en vooral niet standaard.
De ZON mag schijnen over de hele wereld, dus.

rondom variabiliteit (rondom tien 3)

Eerder schreef ik:
verlies variabiliteit
Het denken over variabiliteit kan weleens de veroorzaker zijn van de afnemende innovativiteit. Immers, mensen zijn geen luciferhoutjes die je door tests in verschillende dozen (opleidingsrichtingen) stopt en vervolgens tot standaard product afwerkt. Wat je ziet is dat creativiteit het eerste slachtoffer is als de groep nadruk legt op samen en hetzelfde doen. Dit is fnuikend voor creatieve kinderen, die eerst jarenlang op de basisschool negatieve oordelen krijgen als ze creatief spreken, denken, handelen, tekenen, schilderen, zingen en wat ik hier vergeet. De drang naar standaarden knijpt het inovatieve fijn en snijdt het desnoods eraf door middel van invulboeken, copieercrea, juiste antwoorden, expressieloze beweging. Misschien mag uw kind naar een school en is er überhaupt een school beschikbaar waar de creativiteit wel ruimte krijgt, om dan te ontdekken dat het op het middelbaar onderwijs alsnog gekortwiekt wordt, want alleen als je de juiste reproduceervaardigheden hebt, mag je doorstromen. Anders mag je afstromen (waar je eveneens uitglijdt). Innovatie kunnen we wel vergeten. Ik overweeg naar een land te verhuizen waar ze het woord standaard nog niet kennen, geen parameters, geen invulboeken.

nadruk op het goede van verschillen
Als de weg door een stroomversnelling gaat, houd dan uw hoofd koel. Adem niet inhouden, maar gewoon doorgaan. Desnoods met aandacht erop letten. De weg door een stroomversnelling is verandering van vorm. Welke school is nu het beste? Toch maar bijzonder onderwijs, montessori, jenaplan of toch maar gewoon openbaar en klassikaal?Welke vorm, als ik luister naar het verhaal van een jenaplan school, is het niet hetzelfde als bij een andere jenaplan school. De een legt nadruk op verschillen tussen mensen ~ de ander op de groep. Ik zoek nu naar verschil-acceptatie, variabilliteit. Waar mag er variabiliteit zijn?

Er is dus geen standaard onderwijzer, en er is geen standaard leerling. Waarom werken we dan met methodes en toetsen die wel doen alsof dat zo is? Is dat niet vragen om problemen? wrijvingen? conflicten?Is onderwijs niet meer een kunst-atelier dan een fabriek? Zijn de leerlingen die eruit komen niet meer zoals kunstwerken dan zoals standaardproducten?Moeten we nu juist niet de variabiliteit gaan accepteren, waarderen en misschien bij de kunstacademie gaan kijken naar hoe er beoordeeld wordt in plaats van bij de afdeling management van een fabriek?Maar goed. Hoe beoordeel je dat wat de leerkracht niet kent? Hoe kun je daar een oplossing voor vinden?

rondom tien (2); GNP hoger met ieder uur kindergarten onderwijs

Geld geinvesteerd in het onderwijs heeft een hoog rendement.

Over 20 jaar zijn de kinderen die nu naar school gaan volwassen en klaar met hun opleiding. Ze zijn dan 24 jaar. Als het goed is.
Volgens een longitudinaal onderzoek in America heeft ieder uur onderwijs in de kleuterklas invloed op zaken als criminaliteit, gezondheidszorg, inkomen -dit wil zeggen dat een gemiddeld kind dat nu 4 is later een hoger inkomen en een betere baan zal hebben als het een uur langer onderwijs heeft gehad en gezonder zal zijn- welvaart van de maatschappij (GNP).
Laat dat nu precies het moment zijn wanneer de grijze druk wordt verwacht.

rondom tien (1); geld direct in de zak van de meester

Ik wil dat het loont om in het onderwijs te werken. Het geld voor het onderwijs dus direct in de zak van de leerkracht.

Het meten van effect is een studie waard en is onderdeel van de studierichting Psychologie aan de Universiteit van Amsterdam.

Om het meten van effecten te versimpelen, zijn methodes bedacht om een hoofdeffect te meten. Dat is dus het meten van hoe één ding veranderen leidt tot een effect.

We weten al van veel onderzoek dat geld betalen, dus belonen, zo'n hoofdeffect is.

We weten ook dat het extrensieke motivatie is, dus motivatie is van buitenaf, niet van binnenin. Maar dat is het hem nou juist. Zou het werken bij onderwijsgevenden om ze extrensiek te belonen: de goede onderwijzers doen het toch niet om het geld?

Volgens de social exchange theory zou het moeten helpen.

Maar de grootste winst is dat het dan voor een leerkracht direct lonender is om onderwijs te geven.

Rondom tien

Indien ik zaterdag avond mee ga spreken over het onderwijs als kritische ouder als bepleiter van ZON, wil ik mij hier op voorbereiden door een serie posts.

De eerste zal gaan over hoe salarissen direct invloed hebben op het onderwijs.

De tweede zal gaan over hoe het onderwijs nu over 20 jaar invloed heeft op criminaliteit, gezondheidszorg, inkomen van de kinderen nu als ze groot zijn, opleidingsniveau van dit kind, welzijn van dit kind, welvaart van de maatschappij en GNP.

De derde post zal gaan over meer differentiatie in het onderwijs, variabiliteit.

De vierde over meer academici op de basisschool, en waarom deze positie beschermd dient te worden door wetgeving.

De vijfde over de leerstijlen van de onderwijsgevende.

tot zover.

Word innovatief

Een oefening in logica.

(1) de zesjes cultuur is verantwoordelijk voor het ontbreken van innovatie.
(2) de minister zei het, dus is het waar.

Nummer (2) moet helaas op grond van (a) argumentum ad hominem is een drogreden en op logische gronden onjuist.
verworpen worden.
Dat wordt lastig om de eerste stelling te tackelen als er geen argument voor is.
Een uitdaging dus.
(1) impliceert dat er een verband is tussen (1a) zesjes cultuur en (1b) ontbreken van innovatie.
Hmmm.
*denkt*
(1) impliceert dat er een verband is tussen (-1a) excelleercultuur en (-1b) innovatie.
Hmmm.
*denkt*
Alvorens het model van M uit de kast te halen...
In verstand op nul, van Dudink las ik dat er een verband is tussen iets lagere cijfers en een hogere creativiteit.
Op een christelijke site over begaafdheid las ik eens dat creativiteit wordt geassocieerd met het veranderen van de input (kennis) zodat er een andere output ontstaat. Het ene kind ziet een hoop zand, de ander ziet zowel een hoop zand als ook hiëroglieven wat weer leidt tot vragen...
Het tweede kind zou dan geen hoge cijfers kunnen halen voor reproductief werk, want het geeft vreemde antwoorden.
Ergo: misschien zou een zesjes cultuur juist moeten leiden tot innovatie?

Nu begrijp ik er niets meer van. Wie heeft nu gelijk, de kennis of de macht?
Bas Haring, oordeel ik.

een nieuwe stek

In onze tuin heeft de vijg dit jaar veel fruit gegeven, heerlijk rood zoet fruit uit eigen tuin.
Is een vijg te stekken? of moet dat ondergronds?
Het stekken moet gemakkelijk gaan, ondergronds duurt wel een jaar. Ik hoop dat we eerder verhuizen.
Een eigen stek.

topziek op de grens

Op de grens tussen creativiteit en wetenschap wilde ik zitten op de top van een berg. Ik wist dat het uitzicht adembenemend moest zijn, dat had ik gevisualiseerd. Het is volgens de Bono voor de toppen dat creatieve mensen voor creativiteit kiezen. Nou, ik ben er voor het uitzicht, en om eerlijk te zijn ben ik een beetje topziek. Succesangst heet dit. Het grote probleem is, dat ik niet vaak met succes te maken heb. En als het mij dan overkomt, dan is het al voorbij voordat ik mij realiseerde dat het er was, en dus is het moment ook voorbij om mijn angst in het oog te kijken. Op deze manier kom ik er nooit overheen...